De dag van vandaag

Ik ben alweer een aantal weken aan het werk. Het was wennen die eerste maand. Maar ik ben ervoor gegaan. De eerste weken waren vermoeiend. Het rijden van en naar het werk vraagt concentratie. Maar zeker ook het feit dat ik me voortdurend in moet stellen op de Duitse taal. Het blijkt toch een inspanning te zijn.

Per dag is er een schema van de werkzaamheden. Dat kan zijn het eten in de keuken verzorgen, begeleiden bij huiswerk of toezicht houden op de groep. Geen enkele dag is hetzelfde en dat maakt het best afwisselend. Het feit dat ik deze eerste weken vrijwel nergens alleen sta is heel prettig. Het geeft me de kans te ervaren hoe mijn collega’s het doen en daar uiteindelijk mijn eigen weg in te vinden.

Het huiswerk is ook voor mij een moment om mijn Duits verder op te halen. Wanneer ik de naam van bijvoorbeeld een afbeelding niet weet vraag ik het gewoon. In eerste instantie kijken de kinderen een beetje verbaasd, maar als ik uitleg dat ik ook niet alles weet, omdat ik uit Nederland kom, helpen ze. Overigens wel heel grappig dat er kinderen zijn die niet eens weten dat ik uit Nederland kom. Het zou toch te horen moeten zijn?

Sinds kort mag ik een keer per week een Nederlands project verzorgen. Elke dag -behalve vrijdag- zijn er een aantal projecten. Deels op verzoek van de kinderen, deels uitgezocht door de leiding. Kinderen kunnen zich hier op inschrijven, in overleg met leiding en ouders/verzorgers. De projecten lopen ongeveer een half jaar. Dat kan ook niet anders, omdat er slechts een uur per week voor een thema staat gepland. Naast Nederlands is er o.a. sport, theater, koken, handwerken, tekenen, knutselen maar ook ontspanning, lezen enzovoorts.

Ondertussen worden de lokalen ook versierd voor het griezelthema tijdens het carnaval. Heksen, vleermuizen, spoken enzovoorts. Overal hangt wel iets. Ik geniet als ik zie hoe enthousiast de kinderen hiermee aan de slag zijn gegaan. Maar dat houdt ook in dat ik ook mijn carnavalspakje moet opzoeken. Ergens in die kist moet nog een heksenkostuum zitten. En ik moet ook op zoek naar diverse spelletjes om tijdens het carnavalsfeest met de kinderen te kunnen spelen. Hoe handig is toch het internet.

Dan is het zover. Omdat ze met de school al carnaval gevierd hebben in de gymzaal, gaan wij eerst even met ze naar buiten. Als het etenstijd is gaan de jongste kinderen als eerste naar de keuken waar hotdogs geserveerd worden. De anderen gaan of schminken of in de groep tekenen, spelletje doen of knutselen. De avond van te voren zijn de lokalen waar het feest gevierd wordt al zoveel mogelijk leeg gemaakt. Het buffet wordt klaargemaakt. Alles wat er die middag gesnoept wordt is door de ouders meegebracht. De hoeveelheid is enorm. De middag wordt doorgebracht met spelletjes en genieten van het buffet. De kinderen hebben plezier alhoewel een enkeling de griezelgeluiden niet echt kan waarderen. Vanaf 4 uur kunnen de kinderen worden opgehaald en is het voor de leiding ook tijd om op te ruimen. De meubels worden op hun plaats gezet. Kort nadat om half 5 alle kinderen naar huis zijn, kunnen wij ook onze spullen pakken. Enkele collega’s gaan die avond verder met het carnaval.  Ik ga lekker naar huis, want morgen is het weer vroeg dag. De opvang begint dan al om 8.00 uur en dat betekent voor mij dat om 6.00 uur de wekker afloopt. En dan kan ik vanaf 15.00 uur ook genieten van 4 dagen vrij.

Irmgard is getrouwd en moeder van 2 kinderen.  Ze was 8 jaar werkzaam als leerkracht in het basisonderwijs en werkt nu als pedagogisch medewerkster in de kinderopvang in Duitsland.